خواستم از  رسالت فراموش شده اندیشمندان ،  عالمان و روشنفکران جامعه  و  مسولیت  اجتماعی شان بنویسم  اما مگر می توان در مقابل  فریادهای   حسین  بن  علی ، خطاب به فرهخیتگان قبل از حرکتش به کربلا( خطبه  منا) مقاومت کرد و گوش نکرد که البته "یک حرف بس است":

" شما گروهی هستید نامور به  دانش و نامدار به نیکویی، و معروف به خیرخواهی.. اما درباره حق  ناتوانان، چنین است که آن را تباه ساخته اید.
ولی در مورد آنچه حق خود می‌پندارید، برخاسته‌اید و بدان دست یافته‌اید؛ نه مالی ( در راه حق ) داده اید، و نه جانی در راه جان‌آفرین به خطر افکنده‌اید، و نه برای خدا با گروهی [که حق و عدالت را زیر پا می‌گذارند] در افتاده‌اید..
نابینایان و لالان و زمینگیران در همه‌ی سرزمین‌های اسلامی وانهاده مانده‌اند و بر آنان ترحمی نمی‌شود و شما در خور  مسئولیت خویش و در حد توانایی خود، کاری نمی‌کنید و نیز بدان کس که در این جهت کار می‌کند، مددی نمی‌رسانید ...
 مصیبت شما از مصایب همه‌ی مردم سهمگین‌تر است، زیرا در حفظ پایگاه عدالتخواهانه‌ی عالمان کوتاهی کرده‌اید و اجازه‌ی چیرگی به ستمگران داده‌اید و ای کاش می‌دانستید و توجه می‌نمودید..
شما ستمگران را در مقام خود جای دادید و امور  حکومت خداوند را به آنان واگذاشتید تا به شبهه‌ها کار کنند... شما ناتوانان را به چنگ آنان سپردید تا گروهی را به  استضعاف کشند و درمانده‌ی تأمین حداقل زندگی کنند و به سخره کشند، و مملکت را به میل خود و به رأی و دلخواه خویش، زیر و رو و دگرگون کنند ..
در هر شهری گوینده‌ای و سخنرانی زبان باز و حیله ساز بر منبر دارند و تمام سرزمین‌های اسلامی بی‌دفاع زیر پایشان افتاده است و دستشان در همه جا باز است و مردم برده‌وار در اختیار آنانند و دست ظلمی را که بر سرشان می‌کوبد از خود دور نتوانند کرد.
 گروهی خودکامه و ستیزه‌جویند که بر ناتوانان تهاجم می‌کنند و سخت می‌گیرند..
 پس اگر شما  مردم را یاری نکنید و به ما حق ندهید،  قدرت ستمکاران و بیدادگران همچنان بر سر شما خواهد بود.

  سید احمد حبیب نژاد/عضو هیات علمی گروه حقوق عمومی پردیس فارابی دانشگاه تهران

  منبع: تحف العقول ص240