درآمد:
موسسه توسعه حقوق فقر زدایی به عنوان یکی از سازمان های مردم نهاد (در سطح ملی) افتخار دارد تا در  حوزه توسعه و تعمیق دانش حقوق و فقر زدایی و بهره گیری از ابزارها و ظرفیت ها و مکانیسم های حقوقی  
در رفع محررومیت فعالیت نماید و تمرکز خود را بر شناسایی قواعد حقوقی فقر زا از جمله قوانین و مقرراتی  که ایجاد کننده فقر،نابرابری و از بین برنده توزیع برابر فرصت ها هستند و ارائه راه حل هایی در این  
خصوص به نهادهای تصمیم گیر و تصمیم ساز قرار دهد.

هنوز در عصر #مشروطه ایم .این اعتقاد راهمیشه داشته ام که هنوز  تکانی نخورده ایم؛هر روز دلایل بیشتری بر این اعتقادم پیدا می کنم . مهم آنکه هنوز نتوانستیم مسایل و موضوعات جامعه را ابتدا طبقه بندی کنیم و سپس  بر اساس مقتضیات آن طبقه بندی حلش کنیم.نمی شود که مشکل اقتصادی باشد و شما با عینک سیاسی یا امنیتی بخواهید حلش کنید! نمیشود پدیده روبروی شما حقوقی باشد و شما با نگاه غیر حقوقی آن را برانداز کنید .

کارگزاران قدرت عمومی ،باید علت ها را ریشه یابی کنند و نخواهند حل مساله را فقط به تاخیر بیندازند.مساله کاملا روشن است.اقتصاد کشور –به هر دلیلی-شرایط سختی را سپری میکندو طبقات ضعیف و حتی متوسط دچار مشکلاتی هستند .همه هم مشکلات را می شناسیم و بیان دوباره مشکلات از سوی هر کسی تکرار مکررات است. یا را ه حلی برای این مشکلات اقتصادی داریم یا نداریم.اگر داریم که آن ها را اعمال کنیم و اگر راه حلی نیست ،صادقانه با مردم در میان بگذاریم.

بپذیریم که هنوز به یک جامعه سیاسی توانمند تبدیل نشده ایم ؛سوادهای سیاسی هنوز نم دارد وگرنه این مسلم است که ثبات سیاسی هم لازمه #توسعه سیاسی است و هم نتیجه آن و این ثباتِ به همراه توسعه سیاسی نیز هم مقدمه توسعه اقتصادی هستند و هم نتیجه آن.

#خشونت نمی تواند حلال مشکلات اقتصادی باشد و از کف خیابان ،سرمایه گذاری و اشتغال بیرون نمیزند ولی از آن طرف هم  تفسیر اعتراضات مدنی شهروندان به آشوب های امنیتی  نمی تواند و نباید تصمیم گیران را از رسالتی که بر دوش دارند برهاند و تصور کنند مدیریت بحران کرده اند .مدیریت #بحران در عصر حاضر برآمده از مشارکت و ناشی از گفتگوی با شهروندان است.

گفتگو حلقه گمشده جامعه ماست .زمانی که جوامع واسط مدنی مانند احزاب وجود ندارند که واسطه  گفتگوی شهروندان با حکمرانان گردند ،مشخص است که جای گفتگو را چه می گیرد؟بدون #گفتگو هر دو طرف خود را صاحب حق می دانند و نسبت به طرف دیگر شاکی .#احزاب انرژی نهفته در شهروندان را به جای تخریب به اصلاح رهنمون می سازند و از همه ی این گلایه ها و شکایت ها و اعتراضات پلی می سازند برای پیشرفت .

اما سخن اینجاست که هنوز نه حزبی واقعی و با پشتوانه مردمی داریم  و نه جامعه مدنی و  نه گفتگو میان شهروندان و کارگزاران و نه ...هنوز در عصر مشروطه ایم ...

                                                            سید احمد حبیب نژاد

کولبر ها و رنج هایی که می کشند ...

کولبری پدیده نوینی نیست و سالیان سال مردمانی به آن گرفتارند.نیاز، آنها را به سویی کشیده است که گفتنش درد است و دیدنش دشوار.عدم توسعه اقتصادی مناطق مرزی مانند کردستان و عدم برنامه ریزی برای ایجاد شغل که به استناد قانون اساسی جزو تعهدات دولت است،و مهمتر از همه نادیده گرفتن حقوق انسانی زن و مرد و کودک و پیر که کولبری می کنند از سوی مدیران و برنامه ریزانی که فقط مدعی هستند ،باعث شده است صحنه هایی رقم بخورد که جانسوز است.

#کولبر فقط  بار سنگین حمل نمی کند.او در حال جابجایی تمام درد هایی است که  درکی از آن در طبقه ی تصمیم گیر جامعه نیست و متاسفانه جامعه حقوقی ما هم هنوز  حق آنها را ادا نکرده است .حقوقدانان وظیفه دارند این طبقه از جامعه را نیز  ببینند و از آنها در جهت ایفای حقوقشان حمایت کنند و وظایف فراموش شده قوای حاکم_ از مجلس و قضاییه و مجریه_ را به آنها یاد آور شوند .

کافیست خودمان را فقط برای یکبار جای انهایی قرار دهیم که در این #سرمای استخوان سوز کوهستان ها آنهم برای مبلغ ناچیزی ،کولبری می کنند.به عقیده ام دانشجویان و اساتید #حقوق باید به رسالت خود در حمایت حقوقی از کولبرها و امثالشان  عمل نمایند و در غیر اینصورت چه ارزشی برای کتاب ها ،درس ها و نظریاتی که خوانده ایم  ، درس می دهیم و آموزش  میگیریم متصور است؛شاید هیچ ...

✍دکتر سید احمد حبیب نژاد

عصو هیات علمی گروه حقوق عمومی پردیس فارابی دانشگاه تهران