اولین ویژه نامه از پژوهشنامه تخصصی مساله شناسی  افق مکث در سال 96 با موضوع آسیب شناسی تبلیغات انتخاباتی، اصول و راهکارها چاپ و منتشر شد.

  این ویژه نامه که توسط دکتر سیداحمد حبیب نژاد عضو هیئت علمی دانشگاه تهران و با همکاری جمعی از دستیاران و همکاران موسسه صراط مبین به رشته تحریر درآمده است در شش گفتار، ضمن آسیب شناسی و معرفی نقاط آسیب زا در روند تبلیغات انتخاباتی، به ارائه راهکار جهت برون رفت از وضعیت موجود پرداخته است.

نگارنده در گفتار اول این پژوهشنامه به مفهوم شناسی و مبانی نظری انتخابات پرداخته و ضمن تعریف دقیق از مفاهیم این حوزه، مسائلی از قبیل پیشینه انتخابات، ترمینولوژی تبلیغات انتخاباتی، پیشینه تبلیغات انتخاباتی و ... را مورد بررسی قرار داده است.

 درگفتار دوم به تبلیغات انتخاباتی از دیدگاه رهبران انقلاب پرداخته و در گفتار سوم در بحث اصول تبلیغاتی انتخاباتی، مباحثی از قبیل اصول اخلاقی و معرفتی و الزامات کلی حقوقی تبلیغات انتخابات را مورد نظر قرار داده است. گفتار چهارم و پنجم این پژوهشنامه مهم ترین آسیب های تبلیغات انتخاباتی مانند آسیب های تقنینی، فرهنگی و اجتماعی، اخلاقی و در نهایت آسیب های اقتصادی را بررسی می کند؛ و نهایتا درگفتار ششم راهکارهای رفع آسیب های تبلیغات انتخاباتی ارائه شده است.

برای تهیه این محصول می توانید با دفتر پژوهش نامه به شماره 02532910663 تماس حاصل نمایید

در دموکراسی‌های معاصر نقش تعیین نامزدهای انتخاباتی برعهدة احزاب می‌باشد و این احزاب هستند که به‌عنوان کارکردی پیشاانتخاباتی، اقدام به شناسایی و تعیین کاندیداهای انتخابات می‌نمایند. فراوانی و افزایش کمّی تعداد نامزدها، روند انتخابات را با مشکل مواجه می‌نماید و ذهنیت شهروندان درون کشور و نیز مخاطبین خارجی را از یک مفهوم عمیق سیاسی به شوی سیاسی و حتی نمایشی طنز تبدیل می‌کند.

این در حالیست که سامان‌دهی به اذهان شهروندان در حوزة نامزدهای انتخاباتی، موجب می‌گردد تا مردم با منطق، برنامه‌های مشخص شده از سوی حزب خود را مدّنظر قرار دهند و انتخاباتی شایسته‌تر داشته باشند.

احزاب با معرفی کاندیداها و در کنار آن برنامه‌های خود، می‌توانند  مسیری روشن را  برای انتخاب‌کنندگان مهیا سازند و همیار و مشاور خوبی برای شهروندان باشند.

 نگاهی به تعداد ثبت‌نام‌کنندگان در انتخابات مختلف نشان از ضعف شدید نظام انتخاباتی ما در مواجه با این پدیده دارد.به‌ترتیب در انتخابات ریاست جمهوری از دورة اول تا دورة یازدهم، 124، 71، 46، 50، 79، 128، 238، 817، 1014، 475 و 686 نفر بوده‌اند و در انتخابات دوازدهم نیز طبق آخرین آمار 1636 نفر ثبت‌نام کرده‌اند.

علاوه بر اینکه مسائلی روانشناختی و جامعه‌شناسانه در تعداد زیاد ثبت‌نام کنندگان نقش ایفا می‌کند ولی واقعیت مهم عدم نقش احزاب در این حوزه ی مهم سیاسی می‌باشد؛ هر چند می‌توان اشکال مهم‌تری را مطرح کرد که اصلاً آیا حزبی فعال با تمام مشخصات یک حزب در ایران وجود دارد یا خیر؟

به نظر می‌رسد مشکل، اساسی‌تر از عدم معرفی نامزدهای انتخاباتی توسط احزاب باشد چون اصل وجود احزاب قوی و با برنامه و با تمام مؤلفه‌های یک حزب واقعی در ایران محل تأمل است و گرنه چگونه ممکن است در ثبت‌نام کاندیداها احزاب نقشی نداشته باشند یا نقشی مؤثر نداشته باشند.

بنابراین باید برای عدم تکرار طنزهای تلخ ثبت‌نام‌های نجومی در انتخابات، علاوه بر افزایش فرهنگ سیاسی و بالا بردن سواد سیاسی، بایستی به سمت ایجاد و تقویت احزاب واقعی ـ و نه کاغذی ، صوری و فصلی ـ و حرکت به سمت انتخاباتی با محوریت احزاب رفت که در آن، برنامه های انتخاباتیِ از پیش تعیین شدة احزاب ،حرف نهایی را بزند